Koagulacja, flokulacja i sedymentacja 

Koagulacja i flokulacja – czym jest?

Koagulacja jest procesem fizykochemicznym, który polega na zaburzeniu układu koloidalnego. Proces koagulacji może przebiegać poprzez dodanie koloidu lub elektrolitu do wody, który ma znak przeciwny do koloidów w wodzie surowej. Dzięki dodaniu koloidu pojedyncze cząstki łączą się w większe skupiska, zwane aglomeratami, które następnie są usuwane wraz z zanieczyszczeniami. Koagulacja przebiega w dwóch fazach.

Pierwsza następuje zaraz po dodaniu koagulantu i trwa kilkanaście sekund. Następuje wtedy destabilizacja koloidów.

Druga fazach trwa znacznie dłużej. Podczas mieszania koloidu z medium, następuje zderzanie się cząstek i powstawanie kłaczków koagulacyjnych. Dzięki tej fazie możliwe jest usunięcie zanieczyszczeń w kolejnych procesach takich jak sedymentacja, flotacja oraz filtracja.

Flokulacja jest drugą fazą koagulacji, podczas której cząstki łączą się tworząc kłaczki. Jest nieodłącznym elementem dobrze przebiegającego procesu koagulacji.

Koagulacja służy do usuwania z wody cząstek trudno opadających oraz koloidów. Koloidami mogą być cząstki organiczne, nieorganiczne a także tlenki metali i martwe mikroorganizmy. W wyniku procesu koagulacji zmniejszeniu ulega mętność, intensywność barwy, utlenialność, ogólny węgiel organiczny (oraz inne wskaźniki organiczne), metale ciężkie i mikroorganizmy. Koagulację i flotację stosuje się głównie do wytrącania osadów z wody i ścieków.

Aby proces koagulacji przebiegł poprawnie do wody należy dodać odpowiednią dawkę koagulantu. Do najczęściej stosowanych koagulantów należą sole żelaza i glinu. Każdy z koagulantów ma inne właściwości, a jego dawka dobierana jest indywidualnie. Czasami, aby przyspieszyć proces stosuje się substancje wspomagające pochodzenia organicznego oraz nieorganicznego. Natomiast do procesu flokulacji najczęściej stosowane są związki polimerowe pochodzenia organicznego lub nieorganicznego, a także syntetycznego.

Sedymentacja jest procesem polegającym na swobodnym opadaniu cząstek o gęstości większej od medium (na przykład wody lub ścieków), w wyniku działania siły grawitacji lub odśrodkowej. Proces ten powoduje oddzielenie fazy rozproszonej od cieczy. Faza składająca się z zanieczyszczeń opada na dno urządzenia, zwanego osadnikiem.

Sedymentacja stosowana jest do usuwania zawiesin łatwo opadających. Podczas procesu zanieczyszczenia (ciała stałe) oddzielane są od cieczy. W procesach oczyszczania wody i ścieków najczęściej stosuje się ją bezpośrednio po procesie koagulacji i flokulacji. Kłaczki powstające w trakcie tych dwóch procesów mają gęstość większą od wody lub ścieków, dlatego możliwe jest ich opadanie wraz z zawartymi zanieczyszczeniami na dno osadnika. Aby proces sedymentacji przebiegł w poprawny sposób należy dobrać odpowiedni osadnik, którego wielkość zależy do rodzaju zawiesin i prędkości ich opadania.

Koagulacja może skutecznie przyspieszyć proces oczyszczania wody i ścieków z drobnych zawiesin. Kłaczki łatwiej osadzają się na dnie osadnikach podczas sedymentacji, dzięki czemu możliwe jest usunięcie z wody drobnych cząstek. Zawiesiny, które pozostałyby w wodzie mogą powodować oblepianie się złoża filtracyjnego, co znacznie skraca jego pracę. Koagulacja, flokulacja oraz sedymentacja zabezpieczają filtry i pomagają w optymalizowaniu ich pracy, co dodatkowo obniża koszty związane z oczyszczaniem wody i ścieków.

This will close in 0 seconds

logo

Every project
starts with a plan.